بررسی تنوع ژنتیکی شقایق سرخ البرز (papaver bracteatum l.) مناطق مختلف ایران با استفاده از مارکر aflp

شقایق سرخ البرز (papaver bracteatum l.) اولین بار در سال 1821 توسط لیندلی به عنوان یک گونه شناسایی و سپس در سال1972 توسط لاله زاری و شرقی به عنوان یک گیاه بومی در ایران از کوه های البرز شناسایی شد . این گیاه متعلق به خانواده papaveracea است. جنس پاپاور دارای 44 گونه مختلف است. پاپاور براکته آتوم یکی از گیاهان دارویی ارزشمند است که در شیرابه خود دارای مقدار قابل توجهی آلکالوئید تبائین می باشد. یکی از مشکلات مهم در تکثیر این گیاه، حذف حجم عمده ای از بذور تولید شده توسط گیاه است. بنابراین پس از اعمال تیمارهای خواب شکنی بذور، با استفاده از هورمون اسید جیبرلیک و تیمار نوری، بهترین پاسخ برای جوانه زنی، برای سطوح شاهد و ppm 250 هورمون و حالت تاریکی به دست آمد. از آنجا که صفات ظاهری گیاهان تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرد، دستیابی به روشی که بتوان با استفاده از آن به صورت کارآمد در مراحل مختلف رشد و نمو به خصوص در مراحل اولیه، امکان شناسایی را فراهم آورد، دارای اهمیت می باشد. بنابراین استفاده از نشانگرهای مولکولی برای شناسایی توده ها و ژنوتیپ های متنوع ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی گونه براکته آتوم، با حضور 3 گونه اورینتال، سامنیفرم و دوبیوم، به عنوان گونه های شاهد، با استفاده از نشانگر ملکولی aflp انجام شد. در کل 131 ژنوتیپ مورد استفاده با روش بالک بررسی و مقایسه شدند. در مجموع 10 جفت آغازگر aflp با تکثیر مکان های ژنی مورد نظر جمعاً توانستند 396 آلل را به کمک ژل ترادف یاب و رنگ آمیزی نیترات نقره شناسایی کنند. درصد چندشکلی نشان داده شده توسط نشانگر مولکولی aflp برابر 85/82 درصد بود. با توجه به نتایج آنالیز دندروگرام جمعیت های بالک، 4 گروه مجزا در فاصله 60/0 را تشکیل دادند. تفکیک جمعیت ها، در دندروگرام حاصل، با حالت مورد انتظار مطابقت داشت و تمام گونه هایی که به عنوان کنترل استفاده شده بودند کاملاً تفکیک شدند. در ضمن گروه های تفکیک شده با جمعیت ها در حالت طبیعی تقریباً انطباق داشت.